چگونگی برخورد با افراد دروغگو

آیا کسی را می‌شناسید که نتواند حقیقت را همانطور که هست، بازگو کند؟ برخی از افراد برای این که خوب به نظر رسند یا به آنچه می‌خواهند دست یابند، دروغ می‌گویند و برخی دیگر به این دلیل دروغ می‌گویند که واقعا بر آنچه می‌گویند، باور دارند. در هر دو حالت، برخورد با افراد دروغگو، نقطه شروع خوبی برای مقابله با رفتار بد آن‌ها است. لازم به یادآوری است که شما توانایی تغییر رفتار دیگران را ندارید، تنها کاری که از دست شما برمی‌آید، گفتن حقیقت است. ادامه مطلب را برای یادگیری روش‌هایی به منظور برخورد با افراد دروغگو مطالعه کنید.

ارزیابی مشکل

۱- تشخیص وقتی که فرد دروغ می‌گوید.

اگر بدانید به دنبال چه می‌گردید، تشخیص موقعیتی که فرد به شما دروغ می‌گوید، کار دشواری نیست. تشخیص وقتی که فرد در تلاش برای فریب شما است، می‌تواند سرنخی در مورد میزان جدیت مشکل را ارائه دهد. سعی کنید رفتار فرد در حالت طبیعی و موقعیت غیراسترس‌زا را بشناسید و آن را با زمانی که فکر می‌کنید به شما دروغ می‌گوید، مقایسه کنید.

پس از مدتی شما قادر به درک زبان بدن آن فرد هنگام دروغ گفتن خواهید بود. رفتار فرد را هنگامی که در مورد تاریخ یا محل تولدش سوال می‌کنید، زیر نظر داشته باشید. سپس، این رفتار را با رفتار آن فرد هنگامی که از او یک سوال سخت‌تر می‌پرسید، مقایسه کنید. اگر فرد حقیقت را می‌گوید، نباید نشانه‌هایی از استرس هنگام پاسخگویی به سوالات دشوارتر از خود بروز دهد. تماس چشمی یکی از نشانه‌هایی است که به کمک آن می‌توان تشخیص داد که آیا فرد دروغ می‌گوید یا نه؛ در واقع، بسیاری از افراد دروغگو عمدا تماس چشمی برقرار می‌کنند. وقتی که افراد دروغ می‌گویند، به طور ناخودآگاه از خود نشانه‌های فیزیکی ناشی از استرس بروز می‌دهند. برخی از این نشانه‌ها عبارتند از:

• لبخند مصنوعی که تنها دهان را درگیر می‌کند و نه چشمان نشانه ای ندارند؛
• صدایی با گام بالاتر از حد معمول؛
• گشاد شدن مردمک چشم؛
• پلک زدن بسیار آرام
• حرکت دادن پا ناشی از اضطراب مانند ضربه زدن با انگشتان پا یا حرکت دادن آونگ مانند پا؛
• تماس با اجزای صورت مانند تماس مداوم با دهان، چشم یا بینی.

۲- به دنبال الگوهایی در دروغ گفتن فرد بگردید.

بسیاری از افراد در مورد موضوعاتی که موجب ناراحتی آن‌ها می‌شود از قیبل رفتار بد در گذشته یا موضوعی که موجب شرمندگی آن‌ها می‌شود، دروغ می‌گویند. اگر فرد به طور مستمر در مورد موضوع خاصی دروغ بگوید، شما ممکن است از مطرح کردن آن موضوع خاص دست بردارید.

با این وجود، در صورتی که دروغ‌های فرد به نظر دلیل یا ریتم خاصی ندارند و شما الگوی خاصی را در این دروغ‌ها نیافته‌اید، پس با مشکل بزرگ‌تری مواجه هستید. اگر فردی هر بار که از او در مورد دلیل غیبت همیشگی پدرش  یا دلیل فارغ‌التحصیل نشدن از دبیرستان دروغ می‌گوید، ممکن است پاسخ به این پرسش‌ها شخصی باشند و به شما ربطی نداشته باشند.

مگر آنکه شما رابطه‌ی خانوادگی با آن فرد داشته باشید؛ در غیر اینصورت، لزومی ندارد جزئیات زندگی فرد را بدانید. به عبارت دیگر، اگر به نظر رسد که فرد حتی برای موضوعات پیش پاافتاده نیز دروغ می‌گوید، پس او دچار دروغگویی اجباری است. از آنجایی که دروغ گفتن او الگوی خاصی را دنبال نمی‌کند، همدردی کردن با هدف فرد برای پنهان کردن حقیقت کار دشوارتری خواهد بود.

۳- مشخص کنید که آیا دروغ‌های فرد، زیان‌آور هستند یا نه.

اگرچه شنیدن دروغ هیچ‌گاه خوشایند نیست اما برخی از دروغ‌ها زیان‌آورتر از سایر دروغ‌ها هستند. ابتدا بسنجید که این دروغ‌ها چگونه بر فرد دروغگو، شما و افراد دیگر تاثیر می‌گذارند. آیا تنها هدف فرد از دروغ گفتن، حفاظت از خود است؟ در اینصورت، این دروغ مشکل زیادی را ایجاد نخواهد کرد.

اما در صورتی که فرد برای کنترل سایر افراد دروغ بگوید یا تصمیمات افراد دیگر بر مبنای دروغ‌های او گرفته شوند، در اینصورت مشکل بزرگی به وجود خواهد آمد که باید حل و فصل شود و در آخر، اگر فرد برای رهایی از رفتار بد خود در گذشته از قبیل دزدی، خیانت یا آزار و اذیت، دروغ می‌گوید؛ این رفتار اثر منفی شدیدی به جا خواهد گذاشت.

۴- تشخیص دهید که آیا فرد از دروغ‌های خود لذت می‌برد یا نه.

 برخی از افراد از دروغ گفتن بیشتر از گفتن حقیقت لذت می‌برند. این می‌تواند نوعی اعتیاد محسوب شود. افراد دروغگویی که برای مدت زمان طولانی دروغ گفته‌اند، ممکن است دروغ گفتن را به سبک زندگی خود تبدیل کرده باشند. دروغگویی از روی اجبار یک مشکل جدی است که باید مانند انواع دیگر اعتیاد درمان شود.

۵- علائمی از دروغگویی بیمارگونه (پاتولوژیک) را در فرد جستجو کنید.

 افرادی که به صورت بیمارگونه دروغ می‌گویند، دروغ‌های اغراق‌آمیزی که بسیار به دور از واقعیت هستند را بازگو می‌کنند. آن‌ها اغلب دروغی که می‌گویند را باور دارند و چنان یک داستان نامعقول و به دور از واقعیت را به صورت جدی و با حرارت تعریف می‌کنند که برای شما چاره‌ای جز باور کردن آن باقی نمی‌ماند. دروغگویی بیمارگونه یک اختلال روانشناختی است. متاسفانه، به خاطر این که این افراد معتقدند که حقیقت را می‌گویند، شما نمی‌توانید در مورد دروغشان با آن‌ها صحبت کنید.

برخورد با افراد دروغگو

۱- نمونه‌هایی از دروغ را مستند کنید.

هر نمونه از دروغی که متوجه‌اش می‌شوید را با جزئیاتی که نشان می‌دهد چرا این گفته دروغ است را مستند کنید. مدرکی برای اثبات دروغ گفتن فرد بیابید. شما باید بتوانید به دروغگو نشان دهید که بدون شک متوجه‌ی دروغ او شده‌اید. اگر بتوانید مدرکی همچون ایمیل یا سند کاغذی مغایر با آنچه فرد می‌گوید را بیابید، برخورد با فرد دروغگو کار ساده‌تری خواهد بود. اگر برای اثبات دروغ گفتن فرد بر افراد دیگری متکی هستید، پس سعی کنید بیش از یک فرد را برای اثبات حرف خود پیدا کنید.

۲- به صورت شخصی با فرد صحبت کنید.

برخورد با فرد دروغگو در جمع در مورد رفتار بدش، کمکی به تغییر او نخواهد کرد. بهتر است به صورت شخصی در مورد این موضوع با فرد صحبت کنید تا احساس خجالت و شرمندگی بر وخامت اوضاع نیافزاید. به آرامی به او گوشزد کنید که متوجه دروغ او شده‌اید. دروغ یا دروغ‌هایی که می‌خواهید در موردش صحبت کنید را بنویسید. هیچ‌گاه فرد را دروغگو خطاب نکنید. بهتر است با ملایمت با او رفتار کنید. در بیشتر مواقع، فرد آنقدر خجالت‌زده و شرمنده می‌شود که دست از دروغ گفتن برمی‌دارد.

۳- به فرد دروغگو فرصت دهید تا در مورد دروغ خود توضیح دهند.

با دقت زبان بدن فرد را زیر نظر بگیرید تا نشانه‌های دیگری از دروغگویی او را بیابید. به بهانه‌ی ارائه شده توسط فرد دروغگو گوش دهید. اگر او پذیرفت که دروغ گفته است و عذرخواهی کرد، دیگر نیازی به برخورد بیشتر وجود ندارد. موضوع را مورد بحث قرار دهید و با گفتن این که امیدوار هستید دیگر چنین رفتاری از او سر نزد، بحث را خاتمه دهید.

۴- مدارک خود مبنی بر این که دروغی گفته شده است را ارائه دهید.

اگر فرد حالت دفاعی به خود بگیرد، بهانه آورد یا به گفتن دروغ هنگام برخورد ادامه دهد، زمان آن فرارسیده است تا مدارک خود را ارائه دهید. ایمیل‌ها، اسناد یا دیگر مدارکی که جمع‌آوری کرده‌اید را به فرد نشان دهید. در این حالت، فرد احتمالا یا سکوت می‌کند یا شروع به عذرخواهی می‌کند.

۵- به فرد دروغگو توضیح دهید که اعتماد شما به او سلب شده است.

شنیدن این موضوع بسیار دشوار است و فرد احتمالا با شنیدن این که شما دیگر گفته‌های او را باور نمی‌کنید، ناراحت خواهد شد. توضیح دهید که کاری از دست شما برنمی‌آید به جز این که از دروغ گفتن او آگاهی کامل دارید و مادامی که برای مدت زمان طولانی دیگر به شما دروغ نگوید، اعتماد شما جلب نخواهد شد.

اکثر افراد به این طریق شرمنده می‌شوند و به شما تعهد می‌دهند که از آن به بعد دیگر دروغی نگویند. افراد دروغگویی که از روی اجبار دروغ می‌گویند، اعتیاد خود به دروغ گفتن را می‌پذیرند و برای از بین بردن رفتار بد خود کمک حرفه‌ای می‌گیرند. ممکن است پیش از آن که برای همیشه از دروغ گفتن دست بردارند، چندین بار با برخورد شما مواجه شوند. برای برخی از افراد نیز این یک مبارزه‌ی بی‌پایان است. برخورد شما با افراد دروغگویی که به صورت بیمارگونه (پاتولوژیک) دروغ می‌گویند، هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت. برای این افراد دروغ گفتن بخش مهمی از شخصیت فردیشان به حساب می‌آید.

۶- در صورت نیاز، درمان حرفه‌ای توسط روانشناسان را به فرد دروغگو توصیه کنید.

به فرد توضیح دهید که دروغ گفتن از روی اجبار موضوعی است که با مشاوره، قابل درمان می‌باشد. پیش از آن که اعتماد همه از آن فرد سلب شود، او را به گرفتن کمک حرفه‌ای ترغیب کنید. نهایتا دروغ افراد دروغگو برملا می‌شود و در نتیجه ممکن است شغل خود را از دست دهند، روابط خانوادگیشان آسیب ببیند و بر سبک زندگی همراه با صداقت آن‌ها تاثیر گذارد. برخورد با افراد دروغگو می‌تواند از نظر عاطفی خسته‌کننده باشد. اگر فکر می‌کنید آسیب از آن فرد به شما وارد می‌شود، از او دوری کنید.

آگاه باشید که شما توانایی تغییر رفتار دیگران را ندارید. در نهایت، شما نمی‌توانید آنچه که در فکر این افراد می‌گذرد را درک کنید. اگر فردی بخواهد از دروغ گفتن دست بردارد، باید تعهد دهد و به تعهد خود پایبند بماند. اگر فردی تمایل به دست برداشتن از دروغگویی نداشته باشد، هیچ کاری از دست شما ساخته نیست.