تفاوت درونگرایی و خجالتی بودن
خیلی از افراد خجالتی و کم رو به جای پذیرش این واقعیت بر این باورند که فردی درونگرا هستند. و معتقد هستند که این درونگرایی آن هاست که باعث می شود در جمع ها ساکت باشند. ارتباطی با دیگران نداشته باشند و علاقه ای به صحبت با دیگران از خود نشان ندهند.
حال آن که تفاوت زیادی بین درونگرایی و خجالتی بودن وجود دارد. اگر شما هم مایلید بیشتر با تفاوت میان این دو آشنا شوید. یا دوست دارید که بدانید فردی خجالتی یا درون گرا هستید. توصیه می کنیم حتماً این مطلب را تا انتها دنبال کنید:
خجالت و کم رویی
خجالت هم معنی شرم، شرمندگی و خود کم پنداشتن است. در واقع فرد خجالتی در برقراری ارتباط با دیگران توانایی و اعتماد به نفس لازم را ندارد. به نوعی افراد خجالتی به دلیل خود کم بینی که دارند از صحبت با دیگران واهمه دارند.
درونگرایی
افراد درونگرا افرادی علاقمند به تنهایی و خلوت تک نفره خود هستند. در واقع به جای حضور در جمع بیشتر ترجیح می دهند که تنهایی به سر کنند. این افراد از نظر میزان اعتماد به نفس مشکلی ندارند و به راحتی می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. حال آن که علاقه ای به این کار ندارند و تنهایی بیشتر به آن ها خوش می گذرد.
این افراد قطعاً از بین محیط های آرام و محیط های شلوغ به فضاهای ساکت و دنج بیشتر علاقه نشان می دهند. در واقع شلوغی و سر و صدا باعث به هم خوردن تمرکز این افراد می شود. کارهای انفرادی برای این افراد بهتر از کارهای گروهی است و در کارهای تکی بهتر و موفق تر ظاهر می شوند.
در ادامه بیشتر به بررسی تفاوت های اصلی بین افراد خجالتی و افراد درونگرا می پردازیم:
۵ تفاوت بین افراد خجالتی و درونگرا
۱٫ به طور معمول در افراد خجالتی، خجالت و کم رویی باعث می شود به جایی نرسند. در واقع موفق به کسب جایگاه مناسبی نخواهند شد؛
غالباً افراد درونگرا از تنهایی و خلوت خود برای فکر کردن و تصمیم گیری ها استفاده می کنند. اما افراد خجالتی به هیچ عنوان قادر به از پیش بردن کاری نیستند. این افراد از آن جایی که اعتماد به نفس لازم برای حضور در جمع را ندارند موفقیت آن چنانی هم کسب نمی کنند.
برای همین می توان تفاوت خواسته ها را اولین تفاوت بین افراد درونگرا و خجالتی دانست.
۲٫ افراد خجالتی علاقه زیادی به حضور در اجتماع و برقراری ارتباط به دیگران دارند. در حالی که خجالت آن ها را از این کار منع می کند؛
افراد خجالتی از رویارویی با جمع واهمه دارند و مدام فکر می کنند که قرار است توسط دیگران مسخره شوند. دائماً نگران تپق زدن و سوتی دادن خود هستند. این دغدغه ها باعث می شود فرد با تمامی علاقه ای که به جمع داشته باشد در آن جمع ساکت بماند.
این در حالی است که درونگرایی باعث می شود فرد اصلاً علاقه ای به جمع های شلوغ نداشته باشد. حتی بسیاری از افراد درونگرا در زمینه برقراری ارتباط با دیگران توانایی بالایی دارند.
۳٫ افراد درونگرا ذاتاً درونگرا هستند و حال آن که خجالت یک صفت اکتسابی است؛
درونگرایی یک مشخصه درونی و رفتاری است که از کودکی با فرد همراه است. اما خجالت و کم رویی یک صفت است که فرد به دلایل مختلفی به آن دست پیدا می کنند. خجالتی شدن افراد غالباً حاصل یکی از اشتباهات زیر است:
۱٫ والدین تربیت غلطی را در رابطه با فرزند خود در پیش می گیرند؛
۲٫ در کودکی بیش از حد، توسط دیگران تنبیه شده اند؛
۳٫ مدام با دیگران مقایسه شده اند؛
۴٫ با افراد مغرور و خود بزرگ بین در ارتباط بوده اند؛
۵٫ فرد توسط نزدیکان خود مورد حمایت قرار نگرفته است؛
۶٫ فرد خود را باور ندارد؛
۷٫ ممکن است فرد در زندگی کمبودهای زیادی داشته باشد.
هر یک از این موارد می توانند عاملی مهم در خجالتی شدن افراد داشته باشند. برای همین گفته می شود که خجالت یک صفت اکتسابی است.
۴٫ به افراد درونگرا خیلی راحت تر می توان اعتماد کرد و تفکر بیشتری دارند؛
روی افراد خجالتی نمی توان زیاد برای درد و دل کردن حساب باز کرد. این افراد به هیچ عنوان برایی مشورت کردن مناسب نیستند. در حالی که افراد درونگرا انگار برای مشورت و درد و دل آفریده شده اند.
افراد درونگرا از آن جایی که برای هر کاری به خوبی فکر می کنند و بدون دلیل کاری را انجام نمی دهند. و همچنین به خاطر برخورداری از ویژگی های رفتاری خاص، یک گوش شنوا برای درد و دل های نزدیکان خود هستند.
اما افراد خجالتی بیشتر با راهنمایی های غلط شما را به اشتباه می اندازند.
۵٫ به طور معمول اکثر افراد خجالتی از عهده کارها بر نمی آیند و اصلاحاً بی دست و پا هستند؛
غالباً افراد خجالتی نمی توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند. این افراد قادر به دفاع از حق خود نیستند و معمولاً حق آن ها خورده می شود. در حالی که افراد درونگرا به وقت خود، می توانند مدافع خوبی برای حق خود و نزدیکان خود باشند.
چرا که همان طور که گفتیم افراد درونگرا به خوبی می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. و این عدم برقراری ارتباط در اکثر مواقع، خواسته خود این افراد است.
اما افراد خجالتی نمی توانند حتی در بسیاری از مواقع با یک نه ساده خود را از بسیاری مشکلات نجات دهند.
چه شباهتی میان افراد خجالتی و افراد برونگرا وجود دارد؟
افراد خجالتی با وجود علاقه ای که به حضور در جمع دارند به خاطر کم رویی و خجالت قادر به حضور در اجتماع نیستند. افراد خجالتی اگر چه علاقه زیادی به جمع ها و دورهمی های مختلف دارند اما حس خوبی نسبت به تعاملات اجتماعی ندارند. زیرا از مهارت های اجتماعی لازم بی بهره هستند.
اما هنگامی که با جمع اخت می شوند خیلی پرانرژی هستند و همچون یک فرد برونگرا عمل می کنند. به نوعی بسیاری از افراد خجالتی ذاتاً برونگرا هستند. افراد خجالتی بر خلاف افراد درونگرا علاقه زیادی به اجتماع دارند. و تنها مشکلی که این بین وجود دارد حس خجالت و کم رویی آن هاست.
برای همین همیشه این طور به نظر می رسد که افراد خجالتی علاقه ای به حضور در جمع ندارند. حال آن که تفکر این افراد است که باعث کناره گیری آن ها از جمع می شود.
افراد خجالتی با دور شدن از جمع حس بدی دارند ولی زمانی که در جمع هستند هم مدام ترسی با آن هاست. مدام برای عادی ترین صحبت ها استرس دارند و نگران این هستند که از جانب دیگران چطور به نظر می رسند.
اما افراد درونگرا در تمام مدتی که در جمع حضور دارند ممکن است فقط به اتاق خود و تنهایی که عاشق آن هستند فکر کنند. به نوعی مدام دوست دارند به طریقی از جمع فرار کنند و به تنهایی پناه ببرند.
سکوت افراد خجالتی و درونگرا
اگر چه هر دو فرد خجالتی و درونگرا ممکن است در جمع ساکت باشند. اما تفاوت زیادی بین سکوت این دو تیپ شخصیتی وجود دارد.
فرد درونگرا سکوت می کند چرا که با وجود توانایی اجتماعی بودن بیشتر عاشق تنهایی است. و تنها با تعداد انگشت شماری از افراد علاقه به برقراری ارتباط و صحبت های طولانی دارد. درونگرایی باعث می شود فرد برای هر حرفی در ذهن خود تجزیه و تحلیلی داشته باشد و شلوغی جمع اجازه فکر کردن را به او نمی دهد.
افراد درونگرا حتی در زمان صحبت کردن هم دوست دارند فکر کنند. در حالی که رفتار افراد خجالتی بر پایه یک سری از توهمات ذهنی آن هاست. فرد خجالتی نمی تواند در موقعیت های اجتماعی مختلف رفتار و عکس العمل صحیحی از خود نشان دهد. حس اضطراب به او دست می دهد و با مشکلاتی مثل بالا رفتن ضربان قلب، عرق کردن کف دست و انقباض عضلات رو به رو می شود.
مضرات خجالت و درونگرایی
به طور کلی چه افراد خجالتی و چه افراد درونگرا در اجتماع با مشکلات زیای رو به رو می شوند. در واقع از نظر عموم، هر دو گروه، افرادی بدون توانایی لازم برای مدیریت ارتباط ها به نظر می رسند. برای همین این دسته از افراد توسط دیگران مورد اعتماد قرار می گیرند. این موضوع ممکن است تنهایی این افراد را بیشتر و زمینه افسردگی آن ها را فراهم کند.
برای همین توصیه می شود حتماً افراد خجالتی به فکر درمان این مشکل باشند و تا بتوانند یک زندگی سالم و زیباتر را تجربه کنند. افراد درونگرا نیز بهتر است با تقویت مهارت های احتماعی خود حضور پررنگ تری در اجتماع داشته باشند و اجازه بروز برخی از مشکلات را در زندگی خود ندهند.
قطعاً داشتن روابط اجتماعی سالم به رشد و موفقیت افراد در زندگی کمک زیادی می کند.
حرف آخر
در این مطلب سعی شد به طور کامل تفاوت های میان درونگرایی و خجالتی بودن مورد بررسی قرار داده شود. همان طور که گفتیم هر دو این موارد می توانند برای زندگی ما مخرب باشند. برای همین چه یک فرد خجالتی هستید و چه ذاتاً برونگرا می باشید. توصیه می شود سعی کنید با مشورت گرفتن از یک مشاوره و رفت و آمد با آدم های پر انرژی کمی از خلوت خود فاصله بگیرید.
دیدگاهتان را بنویسید